رودخانه اولونگو از شرق به غرب جریان دارد و از صحرای وسیع گوبی در دامنه جنوبی کوه‌های آلتای عبور می‌کند و شدیدترین علائم سبز را در بیابان طولانی در طول مسیر به نمایش می‌گذارد. تمام زمین های قابل کشت روی زمین به دو ساحل این رودخانه نزدیک است، همه راه ها نیز نزدیک به ساحل رودخانه گسترده شده اند و همه روستاها جرأت نمی کنند یک قدم دور شوند. مثل براده های آهن که محکم به آهنربا چسبیده اند، مثل آدم هایی که در شب سرد به تنها آتش تکیه داده اند.
